Ankara’da 3 kız çocuğuna koruyucu aile oldular

Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanlığı’nın bakım ve müdafaasında olup üniversiteyi kazanan 286 gençten biri olan ve birebir vakitte gözetici ailenin yanında yetişen İlknur, eğitimdeki muvaffakiyetinin yanında hayat kıssasıyla de ilham kaynağı oluyor.

Başarılı bir fizyoterapist olma yolunda birinci adımını atacak olan İlknur, Tunalı Ailesi’nin 3 esirgeyici çocuğunun ikincisi.

3 ÇOCUĞA ESİRGEYİCİ AİLE OLDULAR

İki biyolojik çocuğun yanında 3 kollayıcı çocukları olan aile, kız çocuklarının okumasına ve kendi ayakları üzerinde durmasına büyük ehemmiyet veriyor.

Tunalı Ailesi, çocuklarını hayata ve topluma kazandırmanın memnunluğunu yaşıyor.

İLKNUR, AİLEYE 7 YAŞINDAYKEN GELDİ

İlknur, 7 yaşında biyolojik ailesinin yanından çeşitli sebeplerden dolayı ayrılmak zorunda kaldığını ve yurda yerleştirildiğini söyledi.

İlknur, 6 ay yurtta kaldıktan sonra gözetici ailenin yanına gittiğini belirterek maksadının kendi ayakları üzerinde durabilmek olduğunu aktardı.

“ANNEMLE ÇOK DUYGUSAL BİR BAĞ KURDUK, BİRİNCİ BULUŞMAMIZDA AĞLADIK”

Ailesiyle tanışma kıssasından bahseden İlknur, “Benim uzaktan takip eden bir esirgeyici annem daha var. O benimle çok yakından ilgilendi. Bu ailemi bulmamda da o çok yardımcı oldu. Evvel yurda yerleştirildim sürecin hızlandırılması açısından. Bir ay boyunca yurtta kaldım. Bu süreçte de görüşmelerimiz başladı. Annemle görüştüm evvel tek başıma. Onunla çok duygusal bir bağ kurduk zati. Birinci buluşmada ikimiz de çok ağladık. O yakınlığı, o sıcaklığı orada hissettim esasen. Yaklaşımından, konuşmasından, sarılmasından. Akabinde görüşmelerimiz haftalık hızlanmaya başladı. Babamla görüştüm. Babamla görüştüğümde aslında o da çok konuşamadı, ben de çok konuşamadım. İkimiz de çok ağladık. Süreç daha da hızlandı. 1 ay içinde buraya yerleştirildim.” diye konuştu.

“YERİ GELDİĞİNDE KLASİK ABLA KARDEŞ TARTIŞMALARI YAŞIYORUZ”

İlknur, birinci sefer bu türlü sıcak bir ailenin kendisini karşıladığına dikkati çekerek, “Ağabeylerim var iki tane. Bir tane ablam var. Bir de kız kardeşim var burada benimle. Onlarla birebir meskenin içerisinde olmak, bu hisleri daima birlikte yaşamak. Mesela keyifli olduğumuzda daima bir arada memnun oluyoruz. Üzüldüğümüzde birimizin bir meşakkati olduğunda daima birlikte ona üzülüyoruz, deva buluyoruz. Yeri geldiğinde klasik abla kardeş tartışmaları da yaşıyoruz. Ancak bunlar renk katıyor bence.” ifadelerini kullandı.

Sorunlarını ailesiyle rahatlıkla konuşabildiğini belirten İlknur, ailesinin yanına geldikten sonra onların takviyeleriyle özgüveninin yerine geldiğini vurguladı.

“AİLEM İMTİHAN GERİLİMİMİ HAFİFLETTİ”

Bu sene Ankara’da bir üniversiteyi kazandığını anlatan İlknur, kelamlarına şöyle devam etti:

Onlar bana daha çok hafifletme istikametinde ilerlediler bu düşüncelerimi, streslerimi. Bütün yükümü de aldılar nitekim. Gerilim olduğum vakitlerde onlar daha çok takviye oldular. Hakikaten çok rahat bir formda atlatabildim bu yılı. Zira etrafa baktığım vakit arkadaşlarımı gördüğümde, onların da aileleri bu türlü baskısal olarak da ilerleyebiliyorlar. Kiminin ailesi anlayışlı, kiminin ailesi çok fazla baskı kuruyor. Ancak benim ailem tam ortasıydı. Yeri geldi, telefonumu da aldılar ders çalış diye. Lakin bunların hepsi benim imtihan yılımı, imtihan gerilimimi hafifletmemden yanaymış. Yani bunu sonradan fark ettim.

“BENİM MOTİVASYON KAYNAĞIM ANNEM VE BABAMIN DESTEĞİYDİ”

Bir ailenin yanında geleceğini etkileyen imtihana hazırlanmanın kıymetli olduğunu vurgulayan İlknur, “Arkadaşlarımı gözlemlediğim vakit kimisi dershanede, kimisi kütüphanede kendi başına ders çalışmaya çalışıyor. Motivasyon kaynağı bulmaya çalışıyorlar. Fakat benim bu kaynağım zati temelden olmuş olduğu için annem ve babam bu hususta hiçbir vakit takviyesini esirgemediği için ben bu süreci daha süratli atlatabildim.” sözlerine yer verdi.

2 BİYOLOJİK, 3 KOLLAYICI ÇOCUĞU VAR

Anne Selma Tunalı ise, bu serüvenin düşünde gördüğü bir kız çocuğu ile başladığını söz ederek, süreç içerisinde iki biyolojik çocuğunun yanında 3 kollayıcı çocuğu olduğunu aktardı.

“MERVE’Yİ DÜŞÜMDE GÖRDÜM VE EVLAT EDİNECEKTİM”

Tunalı, “İlk Merve’yi ben zati küçükken hayalimde görmüştüm onu. Ben de küçüktüm. Merve’yi nitekim hayalimde gördüm ve evlat edinecektim. Esirgeyici aileliği o vakit öğrendim. Kollayıcı aile oldum ve ikinci kızıma gelince o çok farklı oldu. Yani bana muhtaçlığı olduğunu düşündüğüm anda bir müsabakamız oldu. Sonra onun hami ailesi oldum. Onun yanında sevgi meskenlerinde kaldığı arkadaşı vardı hiç ailesi olmamış, doğduğundan beri çocuk konutlarında. Ağlamış ‘benim de bir ailem olsaydı, keşke gözetici ailem olsaydı’ diye. Bunu duyduğum vakit çok etkilendim. Bakanlıkla yeniden vilayet müdürümüzle irtibatlaştık. Sonra onlar da uygun gördüler.” dedi.

“BU DÜNYAYA ESER BIRAKMAK İSTEYEN HERKESE HAMİ AİLE OLMAYI TAVSİYE EDİYORUM “

İlknur’un imtihana hazırlanma sürecini anlatan Selma Tunalı, şöyle konuştu:

Sınava hazırlanma sürecinde onu mümkün olduğu kadar rahat bırakmaya çalıştım. O da elinden geleni yapmaya çalıştı. Bence büyük muvaffakiyet 4 yıllık İngilizce kısmı kazanması. Sahiden çok azimli bir çocuk, çok zeki bir çocuk. Kazandık çocuğu diye düşünüyorum ben. Yani hami aile olmanın bir özelliği de bir çocuk kazanıyorsunuz ve o çocuktan doğan jenerasyonu de kazanıyorsunuz. Hakikaten bu dünyada bir eser bırakmak isteyen herkese esirgeyici aile olmasını tavsiye ediyorum.

“KIZ ÇOCUKLARI İÇİN KENDİ AYAKLARI ÜZERİNDE DURMANIN ÇOK KIYMETLİ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM”

Koruyucu aile olmanın bir çocuğun hayatını değiştirmek olduğunu anlatan baba Ethem Tunalı, çocuklarına eğitimin kıymetini de aşıladıklarını belirterek, “Bir çocuğa dokunuyorsunuz. Bir çocuğun hayatını değiştiriyorsunuz. Ben bilhassa kız çocukları için kendi ayakları üzerinde durmanın çok değerli olduğuna inanıyorum.” tabirlerini kullandı.