Terör örgütü PKK tarafından kaçırılan çocuklarına ulaşmak isteyen ailelerin 3 Eylül 2019’da Diyarbakır’da başlattığı oturma hareketi, ortadan geçen 1961 gün boyunca kesintisiz formda devam ediyor.

Türkiye’nin dört bir yanından dayanak bulan bu hareket, her geçen gün büyüyerek 380 aileyi bir ortaya getirdi. Büyük bir inanç ve dayanışmayla sürdürülen nöbet, şimdiye kadar 58 ailenin evlatlarına kavuşmasını sağladı.

ZAMAN VE YER MAHZUR DEĞİL

Mevsim şartlarına, bayramlara ve pandemiye karşın yılmadan devam eden oturma aksiyonunda ailelerin daveti, terör örgütünden kaçıp güvenlik güçlerine sığınan gençler sayesinde umutları artırıyor. Her kurtarılan evlat, çadırda bekleyen aileler için gözyaşları ve dualarla karşılanıyor.

“TÜM ÇOCUKLAR, ANA-BABALARINA KAVUŞACAK”

Oturma hareketi sayesinde 2021 yılında oğluna kavuşan anne Ayşegül Biçer, bugün de başka ailelerin yanında yer alarak onlara dayanak veriyor. Biçer, uğraşlarının yalnızca Diyarbakır ile sonlu olmadığını, Van, Muş ve Hakkari üzere vilayetlerde de misal aksiyonların yapıldığını vurguladı.

“Bu gayret sırf Diyarbakır annelerinin değil, vicdan sahibi herkesin davasıdır.” diyen Biçer, şöyle devam etti:

Evladım döndüğünde, burada bekleyen öbür annelere bir kelam verdim. Onların da evlatlarına kavuşması için uğraş edeceğim. Allah’ın müsaadesiyle dağdaki her çocuk ailesine dönecek. Ne kadar uzun sürerse sürsün kararlılıkla devam edeceğiz.

“DAHA FAZLASINI DA KURTARACAĞIZ”

Oturma aksiyonuna katılan annelerden Süheyla Demir ise evlatlarına kavuşana kadar çabayı bırakmayacaklarını söz etti. “58 evladımızı kurtardık, Allah’ın müsaadesiyle daha fazlasını da kurtaracağız. Her dönen çocuk, burada bekleyen bizler için yeni bir umut.” diyen Demir, kızına da davette bulundu:

“Kaç gel, o zalimlerin elinden kurtul ve güvenlik güçlerimize teslim ol. Biz burada seni bekliyoruz.”

“YILMADAN DEVAM EDECEĞİZ”

Yedi yıldır oğlunu bekleyen Ayten Elhaman ise nöbetin bir umut ışığı olduğunu söyledi:

“58 aile evladına kavuştu, inşallah ben de oğluma kavuşacağım. Devletimizin gücüyle tüm evlatlarımızın geleceğine inanıyorum.”

“OĞLUM SEDAT, KAÇ GEL”

Oğlunu 12 yıl evvel kaybeden baba Aydın Dağtekin, hareketlerinin her ne kadar uzun sürerse sürsün devam edeceğini belirtti. Oğlu Sedat’a seslenen Dağtekin, “Annen seni görmeden vefat etti, ancak ben burada bekliyorum. Gel, devlete sığın ve bir an evvel bu hasret bitsin.” dedi.

Diyarbakır annelerinin direnişi, sırf bir aile hareketi değil, insanlığın vicdanına yazılmış bir çaba olarak tarihe geçiyor.