Eserleriyle bir devre ışık tutan usta kalem: Ahmet Kabaklı
Kabaklı, 30 Mayıs 1924’te Elazığ Harput’ta bulunan Göllübağ köyünde İmam Ömer Efendi ile Münire Hanım’ın çocuğu olarak dünyaya geldi.
Çocukluğunu Göllübağ’da geçiren Kabaklı, birinci, orta ve lise tahsilini Elazığ’da, yüksek öğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Kısmı’nda yaptı.
Diyarbakır ve Manisa leselerinde edebiyat öğretmeni olarak çalışan Kabaklı, 1956’da Tercüman gazetesinin düzenlediği fıkra müsabakasını iki şahısla kazandı ve tıpkı gazetede yazı yazmaya başladı.
Yine 1956 sonbaharında staj için Milli Eğitim Bakanlığı bursuyla Fransa’nın başkenti Paris’e giden usta müellif, buradan Tercüman gazetesine “Paris Mektubu” başlığı altında yazılar gönderdi.
Paris’ten döndükten sonra İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsü’nde edebiyat öğretmenliğine tayin edilen Kabaklı, 1958-1969 ortasında bu kurumda öğretmenlik yaptı.
TÜRK EDEBİYAT VAKFINI KURDU
Yaklaşık 50 yıl öğreticilik vasfını kaybetmeyen usta muharrir, 1960’ta Aydın’da iken başladığı Ankara Hukuk Fakültesi’ni de tamamlayarak kısa mühlet avukatlık yaptı. Kabaklı, 1969’dan itibaren İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu’nda öğretim üyesi olarak çalıştı.
Emekliye ayrıldığı 1974’te Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı’nda edebiyat dersleri vermeye başlayan Kabaklı, 1972’de Türk Edebiyatı dergisini, 1978’de ise Türk Edebiyatı Vakfı’nı kurdu.
Tercüman gazetesinde 1990’a kadar çalışma hayatına devam eden Kabaklı, 1990’dan sonra da Türkiye gazetesindeki köşesinde makaleler kaleme aldı.
Eserlerinde Harput’un ve yaşadığı devrin izleri görülen muharrir, 1995’ten itibaren Türk Dil Kurumu asil üyeliği misyonunu de sürdürdü.
EDEBİYAT HAYATI
Ahmet Kabaklı’nın edebiyata yönelmesinde annesi Münire Hanım’ın çocukluğundan itibaren ona anlattığı masal, efsane ve menkıbeler, değerli ölçüde tesirli oldu. Ortaokuldaki Türkçe öğretmeni Cemile Aytaç, Elazığ Lisesi’nde edebiyat öğretmeni Cahit Okurer, Fransızca öğretmeni Cemil Meriç ve tarih öğretmeni Yahya Pehlivan, onun edebiyat ve tarihe ilgisinin artmasında değerli bir rol oynadı.
Aynı vakitte İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ndeki hocaları Reşit Rahmeti Arat, Ahmet Caferoğlu, Ali Nihat Tarlan, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Mehmet Kaplan, Kabaklı’nın edebiyata olan ilgisinin bilimsel bir nitelik kazanmasını sağladı.
Usta edebiyatçı, 1947 yılından itibaren Nurettin Topçu’nun çıkardığı Hareket mecmuasında de “Ayın Hercümerci” başlığı altında polemik yazıları yazdı.
Türk Edebiyatı dergisi aracılığıyla yetenekli ve genç kalemlerin edebiyat dünyasına kazandırılmasına katkı sağlayan Kabaklı, hayatının sonuna kadar devam ettirdiği köşe yazıları ve yapıtlarıyla bir devre ışık tuttu.
Hakkında açılan davalara karşın yazmaktan asla vazgeçmeyen Kabaklı, Allah, peygamber, vatan ve millet sevgisinin yanı sıra toplumsal açıdan ehemmiyet taşıyan aile, insan, hayvan ve memleket sevgisine de yapıtlarında yer verdi.
Gazete yazılarında polemikçi şekliyle öne çıkan Kabaklı, ulusal kültürü ve manevi kıymetleri savunarak Anadolu beşerinin sesi oldu. Dünya görüşünün temelinde insan, aile, vatan, millet, bayrak ve lisan sevgisi bulunan Ahmet Kabaklı, fikri yapıtlarıyla gençliğe yol gösterme eforu gösterdi.
AHMET KABAKLI ÖLDÜ
Ahmet Kabaklı’ya 14 Aralık 1996’da Aydınlar Ocağı ve 55 istekli kuruluşun takviyesiyle düzenlenen merasimde, Şeyhül Muharririn (yazarların üstadı) unvanı verildi.
Kalp rahatsızlığı nedeniyle 2000 yılında hastaneye kaldırılan Kabaklı, kısa bir mühlet sonra tedavisi devam ederken eşi Meşkure Hanım’ı kaybetti.
Tedavisi sonrasında güzelleşmeye başlayan usta kalem, akciğer enfeksiyonu nedeniyle tekrar hastaneye kaldırıldı ve 8 Şubat 2001’de hayatını kaybetti.
Kabaklı’nın tabutuna Türk ve Doğu Türkistan bayrakları sarılı cenazesi, Fatih Mescidi’nde kılınan namazın akabinde Eyüpsultan’daki kabrine defnedildi.
