Hatay’da Rönesans Rezidans’ın enkazından kurtarılan kadın: Öleceğimi düşündüm
Milyonların yüreğini paramparça eden Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların ikinci yıl dönümü, yaşanan acıları bir defa daha hatırlattı.
11 vilayette büyük yıkıma yol açan felaket, binlerce binayı yerle bir etti, on binlerce canımızı aldı.
Bu süreçte sarsıntıda en büyük hasar alan kentlerden biri de Hatay oldu.
Hatay’da yaklaşık 25 bin insan hayatını kaybetmişti.
Depreme Antakya ilçesinde bine yakın insanın hayatını kaybettiği Rönesans Rezidans’ta yakalanan 59 yaşındaki Cemile İncili, enkazdan 2. günde kurtarıldı.
ABLASI VE YEĞENİNİN MEZARI OLSUN İSTİYOR
Hayata tekrar başlayan İncili, birebir enkazda cesetleri bile çıkmayan ablası Mevlüde ve yeğeni Mehmet Şükrü İncili’den gelecek haberi umutla bekliyor.
Asrın felaketinin üzerinden iki yıl geçmesine karşın umudunu kaybetmeyen bayan, ablasının ve yeğeninin bir mezarının olmasını istiyor.
“ÖLECEĞİMİ DÜŞÜNDÜM, HAKKINI HELAL ET DEDİM”
Depremde 2 gün enkaz altında kalan ve enkaz altındayken öleceğini düşünen Cemile İncili, “Depreme Antakya ilçesindeki Rönesans Rezidans binasında yakalanmıştım. Rönesans Rezidansın A2 bloğu çok kısa müddette yıkıldı. Sarsıntı olduktan sonra ablam ve yeğenimle konuştum. Ben 2 gün enkaz altında kaldım. Enkaz altındayken ablam daima inliyordu. Yıkım olduktan sonra yeğenim ‘İyi misiniz’ diye sordu. Ben ablamın sesini duyuyordum. ‘Biz iyiyiz’ dedim. Yeğenim ‘hala nefes alamıyorum’ dedi.
Yeğenim nefes almakta zorlandığını söyledi. Ben de çığlık atmaya başladım. Yeğenim ve ablam sesini çıkarma oksijenin biter diyerek beni uyardılar. Benim başım enkazda çok sıkışmıştı. Enkaz altındayken öleceğimi düşünüyordum. Ablama ‘ben öleceğim hakkını helal et’ dedim. Ablam ‘helal olsun’ dedi ve ondan sonra hiçbir söz konuşmadı. Yeğenimin sesini duymaz oldum” dedi.
“DUA ETMEK İÇİN BİR MEZARIMIZ YOK”
Enkaz altındayken ablasına ve yeğenine yardım edememenin acısını hisseden Cemile İncili, “Depremin 2. günü beni enkazdan çıkarttılar. Ablam ve yeğenimin hiçbir halde izine ulaşamadım. Zelzelenin üzerinden 2 yıl geçti lakin bir sonuç yok. Canlarımın bir mezarını olmasını istiyorum. Onları bulmak istiyorum. Sarsıntıdan bu yana Rönesans Rezidansına gidemiyorum.
Bir mezarımız yok ki Antakya’ya gidip dua edeyim. Biz orada o kadar acı çektik ki enkazın altında kalmayı anlatamam. Canın üzere sevdiğim ablam ve yeğenim nefes alamıyorum diyorlar lakin benim kıpırdayacak hiçbir yerim yoktu. O anda kıpırdayamıyorum ve bir şey yapamıyorum. O acıyı anlatamıyorum” tabirlerini kullandı.
