İzmir’de zihinsel engelli oğluyla karavanda yaşayan annenin dramı

İzmir’de 2017 yılında Bornova ilçesinde babasına ilişkin konutta 42 yaşındaki zihinsel engelli oğluyla birlikte yaşayan Seval Taşkın (69), babasının konutu sattığını öğrendi.
Satıştan yaklaşık 5 ay sonra Taşkın, yeni mesken sahibinin ‘evden çıkın’ talebiyle şok yaşadı.
Evsiz kalan anne ve oğlu, yaklaşık bir buçuk yıl boyunca otobüs durağında yaşamak zorunda kaldı.
BİR BUÇUK YIL OTOBÜS DURAĞINDA YAŞAMAK ZORUNDA KALDILAR
Anne ve oğlu, ilerleyen süreçte yetkililerin yardımlarıyla yerleştirildikleri meskenden de teze nazaran mesken sahibinin baskıları ve kapı anahtarlarını değiştirilmesi sonucu çıkarıldı.
Sokakta kalan anne ve oğluna, oğlunun bir arkadaşı yardım eli uzattı ve onlara bir karavan ikram etti.
Elektrik, su ve ısıtıcıları olmadan ömrünü sürdüren ailenin tek isteği ise küçük bir konuta yerleşmek.
ÖNCE BABA SONRA YENİ KONUT SAHİBİNDEN DARBE YEDİLER
Yaşadıklarını anlatan Seval Taşkın, “2017 yılına kadar kendi konutumuzda oturuyorduk. Babam rahatsızdı. O sene oturduğumuz meskeni bizden habersiz satmış. Meskeni alan kişi yaklaşık 5 ay sonra bizi konuttan çıkardı. Sokakta kaldık. Bütün eşyalarımız konutta kaldı. Sonra 1 buçuk yıl buradaki durakta kaldık. Bir müddet sonra bizi pansiyona yerleştirdiler. Sonra bize konut tuttular ve 2 yıllık mukavele yapıldı. Mukavele dolmadan mesken sahibi bizi dışarıya attı. Bize ‘ev sahibinin bizi çıkaramayacağı’ söylendi. Mesken sahibi biz yokken kapının kilitlerini değiştirmiş. Yeniden sokakta kaldık. Sonra Gaziemir’de bir konuta yerleştirildik. Son olarak oğlumun arkadaşı bize karavan verdi. Eylül’ün birinci haftasından beri burada kalıyoruz” diye konuştu.
“SU, IŞIK, ELEKTRİK YOK”
Karavanda yatıp kalkmanın çok güç olduğundan bahseden Taşkın, şunları kaydetti:
“Su, ışık, elektrik yok. Akü bozuk, alamıyorum. Oğlumun engelli maaşı kesildi. Ben de annemin maaşını alıyorum. Herkes erzak yolluyor. Gücü yeten para veriyor. Hepsinden Allah razı olsun. Bu biçimde geçiniyoruz. Talebim küçük bir mesken. Bir oda. Kısaca barınabileceğimiz bir mesken.”