Muş’un Bulanık ilçesine bağlı Samanyolu köyünün tek öğretmeni olan Burçak Ericek, her sabah karla kaplı yollardan geçerek ulaştığı okulda öğrencilerine en âlâ eğitimi sunabilmek için tüm zorluklara göğüs geriyor. Sobayla ısıttığı sınıfında, hayalini kurduğu mesleği yapmanın memnunluğunu yaşıyor.

İLK İŞİ SINIFIN SOBASINI YAKMAK

Geçtiğimiz yıl müdür yetkili sınıf öğretmeni olarak atandığı bu köy okulunda, Eskişehirli olan Ericek, köy hayatının kendisi için yeni bir tecrübe olduğunu, lakin vakitle buraya ahenk sağladığını belirtti. İlçeye 23 kilometre uzaklıktaki okula öğretmen servisiyle gidip gelen Ericek, güne birinci iş olarak sınıfın sobasını yakarak başlıyor. Akabinde sekiz öğrencisini sevgiyle karşılayarak derse başlıyor. Derslerden arta kalan vakitlerde ise onlarla oyunlar oynayarak eğlenceli bir öğrenme ortamı yaratmaya çalışıyor.

İLK MİSYON YERİNDE EŞSİZ DENEYİMLER

Ericek, birinci misyon yeri olan Samanyolu İlkokulu’nda çalışmanın kendisine eşsiz tecrübeler kattığını lisana getirdi:

Sabahları soğuk sınıfı ısıtmak için evvel sobayı yakıyorum, akabinde derslere geçiyoruz. Güçlü kış şartları nedeniyle daima karla çaba ediyoruz, lakin çocukların gücü ve sevgisi bu zorlukları unutturuyor. Onlarla hem eğleniyor hem öğreniyoruz. Bu çocuklar, kuvvetli coğrafyayı daha yaşanabilir ve manalı hale getiriyor.

DUVARLARI BOYADI, EĞİTİCİ MALZEMELER HAZIRLADI

Öğrencilerinin daha yeterli bir eğitim alması için duvarları boyayarak sınıfı renklendirdiğini ve eğitici gereçler hazırladığını anlatan Ericek, köyde öğretmen olmanın kendisine büyük bir perspektif kazandırdığını tabir etti. Birinci başlarda dersler ve evrak işleri ortasında zorlandığını belirten öğretmen, zamanla araştırarak bu zorlukları aştığını söyledi: “Birinci sınıftaki bir öğrencimin okumaya geçtiği o anları görmek benim için öğretmenliğin en büyük ödülü”

“SOBAYI YAKMAYI BİLE BURADA ÖÜRENDİM”

Kışın ağır kar yağışı nedeniyle vakit zaman servislerin köye ulaşamadığını, bu durumlarda yürümek zorunda kaldığını aktaran Ericek, köyde yaşamayı ve çalışmayı bir zorluk değil, eşsiz bir tecrübe olarak gördüğünü vurguladı:

Sobayı yakmayı bile burada öğrendim. Köylüler ve öğrenciler her bahiste büyük takviye oluyor. Çocukların memnunluğu ve köy halkının sıcak yaklaşımı, burayı benim için özel kılıyor. Her öğretmenin bir köy okulunda çalışması gerektiğini düşünüyorum; bu deneyim beşere çok şey katıyor.

ÖĞRENCİLER, ÖĞRETMENLERİNEN MEMNUN

Öğrencilerden Hamza Akıllı, öğretmenleriyle ders çalışmaktan ve oyun oynamaktan çok keyif aldığını lisana getirerek, şu tabirleri kullandı:

Öğretmenimizle kartopu oynuyoruz, mendil kapmaca oynuyoruz. Matematik dersini bilhassa çok seviyorum ve her gün bu dersi yapmak beni keyifli ediyor. Büyüyünce doktor olmak istiyorum ve insanların sıhhatlerine kavuşmalarına yardımcı olmak istiyorum.

Bir başka öğrenci, Dilan Bakış da öğretmeniyle geçirdiği vaktin çok eğlenceli olduğunu belirtti: “Öğretmenimizle birlikte yakan top, mendil kapmaca ve kar topu oynuyoruz. Burada her günümüz çok hoş geçiyor”

Burçak Ericek’in özverili eforu, köyde yaşayan çocukların eğitimine katkıda bulunurken birebir vakitte onlara hayatın zorlukları karşısında umutla ve sevgiyle nasıl gayret edileceğini de öğretiyor.