Karaciğer yağlanması, günümüzde en sık rastlanan metabolik hastalıklardan biri…
Karaciğer hücrelerinde olağandan fazla yağ birikmesiyle gelişen karaciğer yağlanması, dünya genelinde giderek artan bir sıhhat sorunu olarak öne çıkıyor.
Son yıllarda bilhassa alkol dışı karaciğer yağlanması, obezite ve metabolik sendromun yaygınlaşmasıyla birlikte kıymetli bir halk sıhhati sorunu haline gelmiş durumda.
KARACİĞER KANSERİ RİSKİNE YOL AÇIYOR
Bu durum birden fazla vakit belirti vermeden ilerliyor ve rutin denetimler sırasında ortaya çıkıyor.
Erken periyotta fark edilmediğinde iltihaplanmaya, fibrozis gelişimine ve uzun vadede karaciğer kanseri riskine yol açabiliyor.
Ancak ömür şekli düzenlemeleri, sağlıklı beslenme ve nizamlı idman ile ilerleme süreci büyük ölçüde denetim altına alınabiliyor.
KARACİĞER YAĞLANMASINA NEDEN OLAN EN ÖNEMLİ ETKENLER
Aşırı kilo ve karın bölgesi yağlanması: Karın etrafında biriken yağ dokusu, karaciğere yağ transferini artırarak yağlanmayı hızlandırıyor.
İnsülin direnci ve tip 2 diyabet: İnsülin direncine bağlı olarak yağ dokusundan karaciğere daha fazla yağ asidi geçiyor.
Bu durum yağlanmayı besliyor ve tip 2 diyabetli şahıslarda risk daha yüksek seyrediyor.
Yoğun güç ve istikrarsız beslenme: Şekerli içecekler, işlenmiş besinler ve doymuş yağ açısından güçlü beslenme karaciğer yağlanmasını artırıyor.
Akdeniz tipi beslenme modeli kollayıcı tesir sağlıyor.
Aşırı alkol kullanımı: Alkol direkt yağlanmaya yol açıyor ve metabolik sıkıntılarla birleştiğinde hasarı ağırlaştırıyor.
İlaçlar, hastalıklar ve genetik etkenler: Kimi ilaçlar, kronik hastalıklar ve aile hikayesi de riski yükseltiyor.
Hormonal değişiklikler, bilhassa menopoz devri, süreci etkileyebiliyor.
KARACİĞER YAĞLANMASININ YOL AÇTIĞI SORUNLAR
İltihap ve skar gelişimi: Yağlanma birtakım şahıslarda iltihaplanmaya dönüşerek fibrozis ve siroza ilerleyebiliyor.
Karaciğer kanseri riski: Siroz gelişen olgularda karaciğer kanseri riski bariz formda artıyor.
Kalp ve damar hastalıkları: Karaciğer yağlanması metabolik bir sorun olduğundan, kalp krizi, inme ve kalp yetmezliği riskini yükseltiyor.
Metabolik istikrarın bozulması: İnsülin direncini ağırlaştırarak tip 2 diyabet gelişimini kolaylaştırıyor ve kısır döngü yaratıyor.